Moskova'da Sıradanlığın Dışında Sıradan Bir Park

Ostankino'dan kalkan 17 numaralı tramvay ile eve giderken hep görüyordum bu parkı ve hızla geçip giden tramvayın içinden ilgiyle bakıyor ve gerektiği kadar inceleyebilmek için bir gün bu parka gelmeliyim diyordum. Baharın ilerleyen aylarında daha renkli olacağına inandığım bu parka bir  sabah yürüyüşü ile nihayet gidiyorum. Moskova'nın merkezinden uzak bir noktada böyle bir park görmek Moskovalılar için şaşırtıcı bir şey olmayıp hatta bir parça sıradan bile gelebilir ama benim için hiç de sıradan değil! Heykellerin tarzı oldukça ilgi çekici ve hiç alışılagelmiş değil bana göre. Şimdi isterseniz  gelin bir göz atın  benim komşu parkıma, bakalım siz de benimle aynı fikirde olacak mısınız bu parkla ilgili olarak! 

Baharın gelmesi ile Moskova genelinde olduğu gibi bu parkta da hummalı bir çalışma var. Etraf temizlenip, derlenip toparlanıyor, demirler, banklar boyanıyor.

Parktan çıkıyor, eve doğru Moskova için oldukça sıradan olan şehrin en yaygın apartman tiplerinin arasından  eve doğru yürüyorum.

İlk başlarda yangın merdiveni çıkışları sandığım ve asıl giriş kapısını aradığım bir süre sonra durumu idrak ettiğim apartman giriş kapıları...

Ve hemen her semtte her apartmanın önünde bulunabilen parklardan biri...

Geçit vermez Toroslar gibi bitmek bilmeyen bütününü fotoğrafa sığdıramadığım bitişik nizam yapılmış bir apartman(ım). Üşenmedim saydım tam seksen pencere var yan yana!

Malum bina böyle büyük olunca bina altında böyle geçitler yapmak zorunda kalınmış.

Uzunca bir süre ne oldukları konusunda kafa yorup sonunda kapalı garaj olduğunu anladığımız prefabrik yapılar.

Ve Moskova'da karşılaşınca şaşırılmayacak bir diğer şey, pencere önü yeşil bitkiler ve fotoğraftaki tip perdeler!

İşte bizim nev-i şahsına münhasır, mütevaziliğin de ötesinde  "Kimse Yok mu?" programını hatırlatan apartmanımız.

İşin ilginç tarafı bu apartmanların önündeki arabaların, ciplerin son model olması. Geçen gün kapıda bir Hammer bile gördüm. Sanırım İstanbul'da Hammer'ı olan bir kişinin böyle bir apartmanda oturmak bir yana, bu apartmanda oturan kişiyi tanıması, gidip ziyaret etmesi bile pek olası değil. İşin ilginç diğer tarafı ise dış görünüşlerine çok önem veren Rus ablaların apartman içlerine aynı özeni göstermemesi. Daireleri nasıl onu merak etmiyor değilim doğrusu! Bu arada bu görüntüye bir de  kedi köpek kokusunu eklemeyi unutmayın.

Bu sabah yürüyüşün ardından daha önce hazırlayıp dondurucuya  koyduğum hamurla yaptığım çay demlenene kadar pişen peynirli pideler ilaç gibi geliyor ve apartmanın kokusunu da haraplığını da unutturuyor. Ne diyelim, apartmanınız nasıl olursa olsun, yuvanız sıcacık olsun!

Şunu daha büyük bir haritada görüntüle: Sıradanlığın Dışında Sıradan Bir Park