Buz Pateni Aktivitem Bugün İtibari İle Başlamıştır

Nihayet doğru gün ve saatte, hedefe Kızıl Meydan'daki buz pistine ulaşıyorum. Tam piste adım atacakken dün tanıştığım yardımsever eğitmen  karşılıyor beni ve temel kayma eğitimi veriyor. Her işte bir hayır var sözünün doğruluğuna bir kez daha şahit oluyorum.  Patenlerin bağcıklarının gevşek olduğunu farkedip kendi elleriyle bağlıyor ve patenin çeliklerinin traşlanmaya ihtiyacı olduğunu tespit ediyor. Ben de ne şanslıyım hep iyi insanlar mı bulur beni maşallah!  Sıra kaymaya geliyor. Eğitmenin ilk cümlesi dizlerini bir parça kır oluyor. Daha önceki kayma denemelerimde de yardım etmeye çalışanlar olmuştu ve hepsinin ilk söylediği buydu. Kural 1: Dizlerini kır. Kural 2: Ayağını  hangi yöne itiyorsan o ayağın bileğine ağılık verip patenin içinden basarak aynı hareketi bir sağa bir sola tekrarla. Tabi bu söylenildiği ve gösterildiği kadar kolay olmuyor uygulamaya gelince. Çünkü bu bir ayağınla kendini iterken diğerini havada tutmayı ve tek ayak üzerinde dengede kalabilmeyi gerektiriyor. Daha fazla olayı anlamamış gibi gözükmemek için ne dediyse yapıyorum ve yanımda hoca, kendimi yerde yatarken buluyorum.

Hocam üzgünüm ama bunu siz istediniz diyemeyip tabi özür falan diliyorum artık ne gerekiyorsa. Geri kalan, yani yanıma gelmediği zamanlarda düşme tehlikesi bile atlatmadım sadece dizlerimi kırarak gitme çalışması yaptığımdan. Ama belki de yaptığım yanlış. Belki de bu spor düşmeden öğrenilemiyordur değil mi? Bu arada IWC'deki hanımlar da herkes bağımsız kayıyor. Arada kimisinin bu işte tecrübeli olduğu belli. Süre doluyor ve hep beraber Gum'da birşeyler atıştırıp tanışmaya geliyor sıra.  İnsanlar tanışıp kaynaşma modunda geldiklerinden olsa gerek dışarının soğuğunun aksine ilişkiler hayli sıcak. Haftaya görüşmek üzere randevulaşıp ayrılıyoruz. Japonya'dan gelen bir hanımla biraz daha fazla kaynaşıyoruz ve diğerleri gittikten sonra Gastronom'da sohpete devam ediyoruz.

Kaymanın yanısıra farklı kültürlerden insanlarla tanışmanın keyfini bir kez daha yaşıyorum.